Αιφνίδια κώφωση

Ως αιφνίδια κώφωση, χαρακτηρίζουμε την κατάσταση όπου χάνουμε τουλάχιστον 30 dB ακοή, σε 3 διαδοχικές συχνότητες, σε μια περίοδο μικρότερη των 3 ημερών. Έχουμε δηλαδή απότομη και σημαντική μείωση της ακοής, που συνοδεύεται από βουητό και ίλιγγο, χωρίς να υπάρχει τραυματισμός ή λοίμωξη στο αυτί. Η κατάσταση αυτή αποτελεί επείγον περιστατικό στην ωτορινολαρυγγολογία.

Τρεις θεωρίες έχουν αναπτυχθεί έως σήμερα, για να αιτιολογήσουν την αιτιοπαθογένεια της νόσου. Η ιογενής, η αγγειακή και η θεωρία της ρήξης των αγγειακών μεμβρανών. Σύμφωνα με την πρώτη, διάφοροι ιοί μπορούν να προσβάλλουν το ακουστικό μας σύστημα, όπως οι ιοί που προκαλούν ιλαρά, ερυθρά, παρωτίτιδα, γρίπη κλπ. Σύμφωνα με τη δεύτερη, γίνεται μερική ή πλήρης διακοπή της ροής αίματος προς τον κοχλία, ο οποίος σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να εμφανίσει βλάβη. Αυτό γίνεται είτε λόγω αγγειακού σπασμού, είτε λόγω απόφραξης του αυλού των αγγείων του, από μικροέμβολα που σχηματίζονται σε διάφορες περιπτώσεις. Και τέλος Σε ένα μικρό ποσοστό, η Αιφνίδια Βαρηκοΐα, είναι δυνατόν να οφείλεται σε ακουστικό νευρίνωμα, ένα καλοήθη όγκο του στατικο-ακουστικού νεύρου, η ύπαρξη του οποίου πρέπει να αποκλειστεί με μαγνητική τομογραφία.

Η αιφνίδια κώφωση σχεδόν ποτέ δεν περιλαμβάνει πόνο στην κλινική της εικόνα. Το βασικό σύμπτωμα είναι η απώλεια της ακοής στο ένα αυτί, που υποκειμενικά μπορεί να το νιώσουμε σαν αίσθημα πληρότητας, ή πιο απλά σαν μπούκωμα. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται εδώ, για να μην αποδοθεί από μας τους ίδιους αβασάνιστα το μπούκωμα αυτό σε άλλες απλούστερες καταστάσεις, όπως είναι η απόφραξη του έξω ακουστικού πόρου από βύσμα κυψέλης. Η βαρηκοΐα μπορεί να συνοδεύεται σε ποσοστό 50% από ζάλη ή ίλιγγο (= αίσθημα περιστροφής), που μπορεί να ποικίλλει σε ένταση και διάρκεια.